Listopad to czas na zbiór kapusty włoskiej. Jak twierdzą rolnicy, najsmaczniejsza jest po pierwszych przymrozkach, dlatego późne odmiany tego warzywa z pól zwożą jeszcze w listopadzie lub nawet grudniu.
Kapusta włoska pochodzi z Włoch, a pierwsze uprawy tego warzywa pojawiły się już w XVII wieku. Obecnie znana i ceniona uprawiana jest niemal na wszystkich kontynentach, ale głównie w Europie, północnej Azji, a także Ameryce Północnej.
To odmiana kapusty ceniona przez rolników i konsumentów, ponieważ ma odporność na mróz, choroby i ostrzejszy od kapusty białej smak i aromat.
Kapusta włoska jest rośliną dwuletnią, więc w pierwszym sezonie wysiewana jest i wysadzana na miejsce stałe, a w kolejnym zbierane są główki kapusty. Do uprawy kapusty włoskiej najlepsze są gleby gliniaste, czarnoziemy lub piaszczysto-gliniaste, dostatecznie wilgotne gleby.
Wczesne odmiany kapusty włoskiej zbiera są w lecie, a najpóźniejsze od końca października do końca listopada lub nawet później, ponieważ nawet przemarzanie nie pogarsza jakości i zdolności przechowalniczej tego warzywa.
Jej pomarszczone liście wykorzystywane są nie tylko do przygotowywania smacznych potraw, ale i jako element dekoracji talerza. Gospodynie chętnie wykorzystują ją do robienia gołąbków. W postaci gotowanej, duszonej bądź pieczonej służy diecie redukującej zbędne kilogramy.
Kapusta włoska to warzywo niskokaloryczne. W 100 gramach jest tylko około 27 kcal. Zawiera też sporo białka i błonnika, a także niewielkie ilości węglowodanów i tłuszczów. Ma ogromne zasoby witaminy K, sporo witaminy C, witaminy A, witaminy z grupy B (B1, B2, B3, B5, B6 i B9) i bogactwo minerałów: magnez, mangan, potas, sód, a także fosfor, miedź, wapń i żelazo.
Na miejskim placu targowym w Kielcach kupić ją można na każdym straganie w niewysokich cenach od 8 do 10 zł za kg.
