Na dynię sezon przychodzi jesienią. Warto się nią zainteresować, ponieważ ma wiele składników odżywczych i szerokie zastosowanie w kulinariach. Powinny się zaprzyjaźnić z dynią osoby trzymające sylwetkę w ryzach. Na rynku można teraz dostać ją na każdym kroku. Na targu w naszym regionie najpopularniejsze są odmiany Hokkaido i Muscat.
Dynia to roślina z rodziny dyniowatych. Wyróżnić można od 14 do 22 jej gatunków. Jest uprawiana na obu kontynentach amerykańskich od co najmniej od 10 tys. lat, a po odkryciu Ameryki przez Europejczyków, także na naszym kontynencie. Liczne zdziczałe gatunki tego warzywa rosną na wszystkich kontynentach w strefie międzyzwrotnikowej i w obu strefach umiarkowanych.
Dynia jest warzywem, które wyróżnia się bardzo dobrymi wartościami odżywczymi. Dostarcza wiele ważnych witamin i minerałów, które są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania organizmu.
Najpopularniejsza wśród dyń jest dynia polska o pomarańczowej grubej skórce i miąższu bez wyraźnego smaku, ale na rynku odmian dyni jest wiele. Hokkaido, Piżmowa – Butternut, Lunga di Napoli, Muscat de Provence zwana Prowansalską, Muszkatołową lub Francuską czy Makaronowa.
Dynia Hokkaido, znana też jako Japanase Red Kuri Pumpkin, Orange Hokkaido albo Uchiki Kurima, pochodzi z Japonii i ma charakterystyczny kształt oraz ciemnopomarańczową skórkę. Osiąga wagę ok. 1-2 kg. Jej zaletą jest to, że nie trzeba jej obierać. Hokkaido jemy ze skórką, która mięknie podczas obróbki termicznej. Zawiera sporo pestek, jednak jej miąższ jest zwarty, przez co świetnie nadaje się do duszenia i smażenia. Ma lekko orzechowy smak. Nadaje się na zupy, do sałatek, kopytek, past do pieczywa, a także do pieczenia. Sprawdzi się świetnie zarówno w zupie krem, jak i w zupie pokrojona w kawałki, ze względu na swą mączystą i zwartą strukturę, przypominającą nieco batat lub ziemniak. Można ją przechowywać do kwietnia.
Dynia Lunga di Napoli pochodzi z Włoch. Ma wydłużony kształt, rozszerzony na jednym końcu, w którym mieści się komora nasienna. Kształtem przypomina wyrośniętą cukinię. Osiąga wagę od 7 do nawet 20 kg. Ma ciemnozieloną skórkę z jaśniejszymi smugami, miąższ zwarty, ciemnopomarańczowy, delikatny i słodkawy w smaku. Tę dynię możemy spożywać na surowo, np. w sałatkach, sprawdzi się też na zupę, gnocchi i risotto. Możemy ją upiec przekrojoną wzdłuż na pół i podać z oliwą, solą lub ziołami.
Dynia makaronowa ma charakteryzuje lekko podłużny kształt i żółtą lub żółto-zieloną skórkę, żółty miąższ, który pod wpływem gotowania lub pieczenia rozdziela się na charakterystyczne nitki, które można jeść jak makaron na przykład z sosami.
Dynia piżmowa znana również jako Butternut pochodzi z Ameryki Środkowej. Ma gruszkowaty kształt i jasną skórkę, małe gniazdo nasienne i pestki, dzięki czemu nie tracimy wiele miąższu przy jej oczyszczaniu. Ma uniwersalne zastosowanie, nadaje się zarówno do faszerowania i pieczenia, jak i przygotowania puree czy zupy. Ma delikatny orzechowy smak. Z tej dyni, a zwłaszcza z jej górnej części można robić frytki. Wystarczy pokroić górną część w słupki, natłuścić np. olejem kokosowym i upiec w piekarniku.
Dynia Muscat de Provence, czyli Prowansalska, Muszkatołowa lub Francuska to odmiana dyni piżmowej, pochodzi z Francji. Jest duża, podzielona na segmenty, ma ciemnozieloną skórkę, miejscami zabarwioną na pomarańczowo i żółto. Miąższ ma intensywnie pomarańczowy, gruby, soczysty i zwięzły, o lekko owocowym aromacie. W smaku przypomina marchewkę. Jest doskonała na placki, jak i na gnocchi z dyni. Nadaje się także do jedzenia na surowo. Można ja przechowywać nawet 4-8 miesięcy.
