Japońskie śliwy chociaż kojarzą się z odległym krajem i odmiennym klimatem, doskonale radzą sobie w polskim klimacie. Owocują corocznie, są mrozoodporne, a co najważniejsze, nie atakują ich żadne szkodniki i choroby. Jakie odmiany najlepiej wybrać do uprawy w ogrodzie? W kieleckich sklepach ogrodniczych są w sprzedaży śliwy japońskie w trzech odmianach: Shiro, Kometa, Najdiena.
Śliwa japońska Shiro
Śliwa japońska Shiro to stara odmiana z grupy śliw japońskich wyhodowana prawdopodobnie w USA. Można ją również spotkać pod nazwą Golden Japan. Śliwa ta sprawdza się w naszym klimacie i dobrze znosi zimy. Może być uprawiana w przydomowym ogrodzie, jak również w uprawie towarowej. Owocuje bardzo obficie i corocznie, dlatego wymagać może przerzedzania zawiązków. To typowa odmiana deserowa o bardzo soczystych owocach i średnio wczesnej porze dojrzewania owoców. Minusem jest słabo oddzielająca się pestka od miąższu. Owocuje zazwyczaj na przełomie lipca i sierpnia w zależności od rejonu termin ten może się przesunąć na pierwszą dekadę sierpnia.
Śliwa japońska Kometa
Śliwa japońska Kometa to wyhodowana na Ukrainie odmiana, którą uzyskano z połączenia śliwy japońsko-ussuryjskiej „Skoropłodnaja” z ałyczą „Pionierka”. Jest stosunkowo wytrzymała na złe warunki pogodowe. Dojrzewa najwcześniej ze wszystkich śliw japońskich. Polecana jest szczególnie do uprawy przydomowej, amatorskiej. Jest to odmiana deserowo-przetwórcza. Pomimo wczesnej pory kwitnienia, wiosenne przymrozki rzadko uszkadzają młode kwiaty. Drzewo owocuje corocznie i obficie. Zaleca się przerzedzanie zawiązków lub odpowiednie cięcie w celu ograniczenia zawiązywania zbyt dużej liczby owoców.
Śliwki są średniej wielkości ok. 30 g. o kształcie kulisto-wydłużonym. Skórka jest koloru żółtego pokryta jest prawie w całości czerwono-bordowym rumieńcem. Miąższ ma żółto-złoty, soczysty, smaczny, nie oddzielający się od pestki. Owoce można zjadać na surowo lub przetwarzać. Owoce odmiany Kometa dojrzewają w pierwszej i drugiej dekadzie lipca. Trzeba się nastawić na kilkukrotny zbiór, ponieważ śliwki nie dojrzewają równomiernie.
Śliwa japońska Najdiena
Śliwa japońska Najdiena to odmiana powstała z połączenia śliwy Skoropłodnaja z ałyczą Desertnaja. Jest to kolejna odmiana, która zyskuje dużą popularność wśród krajowych sadowników i działkowiczów, jako alternatywa dla tradycyjnych odmian śliw. Dobrze znosi nasze krajowe warunki. Jest godna uwagi z racji ciekawego wyglądu zarówno drzewa jak i owoców.
Drzewo śliwy japońskiej odmiany Najdiena odznacza się dobrą wytrzymałością mrozową w naszych warunkach. Odmiana jest mało podatna na choroby, wykazuje się dobrą zdrowotnością. Kwiaty mimo wczesnej pory kwitnienia, rzadko uszkadzają wiosenne przymrozki. Plonuje regularnie, jednak nieco mniej obficie niż odmiana Kometa. Zaleca się przerzedzanie zawiązków.
Owoce odmiany Najdiena dorastają do ok. 30-35 g. Kształt ich jest kulisty lub lekko wydłużony. Błyszczącą skórkę w kolorze żółtym lub żółto-czerwonym pokrywa w pełni dojrzałości różowo-bordowy rumieniec oraz dość intensywny woskowy nalot. Miąższ tej śliwki jest żółty, średnio zwięzły, soczysty, aromatyczny o słodko-kwaśnym smaku. Pestka nie oddziela się od miąższu. Owoce można spożywać w stanie świeżym lub przetwarzać.
Zbiór śliwek japońskich odmiany Najdiena przypada na drugą połowę lipca, zazwyczaj kilka dni po odmianie „Kometa”. Owoce dojrzewają nierównomiernie, więc należy nastawić się na kilkukrotny zbiór.
