Rozpoczął się karnawał – do środy popielcowej według tradycji trwać będą zabawy, bale i huczne imprezy.
Europejskie zabawy karnawałowe mają swe początki w starożytnych obrzędach zimowych i wczesnowiosennych. W Europie, a szczególnie we Włoszech – kolebce zabaw karnawałowych – karnawałem nazywano czas od Nowego Roku do wtorku przed środą popielcową.
Termin karnawał pochodzi od łacińsko-włoskiego słowa carnavale, gdzie caro znaczy mięso i vale – bywaj zdrów. Razem oznaczają pożegnanie mięsa, uczt i zabaw na okres siedmiu tygodni, czyli nadchodzący Wielki Post.
Już w średniowieczu, w całej niemal Europie, obchodzono karnawał z wielkim przepychem. W X wieku z zabaw karnawałowych słynęła Wenecja, a pięć wieków później ten zwyczaj dotarł do Rzymu. Równie hucznie świętowano karnawał w Hiszpanii, Portugalii, Francji, Niemczech, Rusi i Bałkanach.
Pierwsze wzmianki o karnawale, mięsopuście polskim, pochodzą z XVII wieku. Sławne „reduty”, czyli wielkie uczty karnawałowe i bale maskowe, odbywały się na dworach królewskich, w wielkopańskich rezydencjach i na dworach szlacheckich.
Karnawał, czyli staropolskie zapusty, trwał od święta Trzech Króli do Wielkiego Postu. Szlachta balowała szumnie. Podczas tych balów najczęściej organizowano zaręczyny młodych. Niemniej jednak najpopularniejsze w karnawale były kuligi i maskarady. Kulig był zabawą wyłącznie ludzi ze stanu wyższego – szlachty i magnaterii. Sanna była odwiedzaniem się sąsiadów w całej okolicy. Kuligi te były bardzo starannie planowane, ustalano kolejność odwiedzin, przygotowywano domy na przyjęcie gości wraz z noclegami, zaopatrywano spiżarnię i piwniczkę. Gdy wszyscy rozgrzali się, najedli i wytańczyli, wodzirej dawał znak i kulig ruszał do następnego dworu. Skromniejsze bale i zabawy urządzali w miastach dla swej młodzieży kupcy i rzemieślnicy.
Karnawał chłopski – ludowe zapusty, był o wiele uboższy, ale równie wesoły, huczny i gwarny.
Szlacheckie kuligi, dworskie maskarady, mieszczańskie bale zapustne i ludowe zabawy bez względu na miejsce wydarzenia, miały ten sam wspólny mianownik: alkohol.
