Wśród wpisanych do Krajowego Rejestru Odmian i Wspólnotowego Katalogu Odmian Roślin Rolniczych na Liście Odmian Zalecanych są takie, które najlepiej obrodzą na świętokrzyskich polach. Przyjrzyjmy się odmianom łubinu żółtego. Jakie mają cechy i wymagania?
Polecane odmiany łubinu żółtego:
Mister – jest uprawiamy głównie na nasiona lub zieloną masę przeznaczoną na paszę dla zwierząt. Nadaje się do wysiewu wiosną oraz jesienią. Sprawdza się jako roślina poplonowa, doskonała do przyorania. Jest rośliną gleb lekkich i nie znosi zbyt dużej ilości wapnia. Doskonale radzi sobie na glebach lekko kwaśnych. Tworzy głęboko rosnący korzeń palowy, sięgający nawet do 2 metrów, co pozwala na pobieranie wody oraz składników pokarmowych z głębszych warstw gleby. Dodatkową cechą łubinu żółtego jest symbioza z bakteriami brodawkowymi, które wiążą azot z powietrza, co pozwala na samowystarczalność plantacji i braku potrzeby nawożenia azotem.
Puma – mimo że plonuje słabiej niż wąskolistny i biały, ma najniższe wymagania glebowe, co czyni go bardzo przydatnym gatunkiem do uprawy na glebach najsłabszych i o pH w granicach 5-6. Gatunek ten nie znosi gleb o odczynie obojętnym, o odczynie zasadowym lub świeżo wapnowanych. To odmiana pastewna średnio wczesna niewrażliwa na opóźnienie siewu, mało wrażliwa na przymrozki. Nasiona ma grube o zmniejszonej zawartości włókna. Odmiana ta nie jest wskazana do uprawy w pasie przybrzeżnym Bałtyku. Puma ma kwiat pomarańczowy, a nasiona szare. Wysoko plonuje.
Diament – jego nasiona to treściwa pasza białkowa, po ześrutowaniu może być zjadana przez wszystkie zwierzęta gospodarskie. Jest pierwszorzędną rośliną przedplonową pod wszystkie rośliny w płodozmianie oraz pozostawia dużo materii organicznej i zasymilowanego azotu.
