Po wykonaniu analizy gleb pod kątem oceny poziomu zakwaszenia (pH) i zawartości składników pokarmowych, powinniśmy zaplanować ilość i rodzaj nawozów wapniowych oraz poziom nawożenia. Regulacja odczynu gleby do optymalnego dla danej rośliny pozwala na uzyskanie zadowalających plonów, dobrej jakości.
Pszenica ozima, rzepak ozimy. jęczmień ozimy, jęczmień jary, pszenica jara, buraki cukrowe lucerna, bobik i groch to rośliny o wysokich wymaganiach odnośnie odczynu. Do prawidłowego rozwoju, wytworzenia odpowiedniej ilości plonu wymagają one odczynu gleby zbliżonego do obojętnego. Przy bardzo wysokich cenach nawozów mineralnych wapnowanie powinno być zastosowane jako podstawowy zabieg agrotechniczny.
Wapnowanie zwiększa efektywność stosowanych nawozów mineralnych, azotowych fosforowych i potasowych. Wapno magnezowe dolomitowe dostarcza glebie, a następnie roślinom magnez – podstawowy składnik chlorofilu, którego odpowiednia ilość warunkuje prawidłowy proces fotosyntezy budującej plon. Wiele gleb w Polsce jest nie tylko zakwaszonych, ale również ma niską i bardzo niską zawartość magnezu, który jest czynnikiem minimum ograniczającym plonowanie. Obok pozytywnego wpływu na plon wapnowanie ma szereg innych zalet:
- zwiększa bioróżnorodność i aktywność mikroflory glebowej,
- zmniejsza zagrożenia środowiska poprzez lepsze wykorzystanie związków azotu i fosforu z nawozów.
- poprawia jakość i ilość uprawianych roślin warzywniczych i sadowniczych
Wysoki poziom magnezu w glebie to prawidłowy przebieg procesu fotosyntezy, wzrost zawartości białek, węglowodanów, tłuszczów w roślinach, wzrost plonowania. Magnez wpływa również na cechy jakościowe; zawartość białka w zbożach i roślinach bobowatych, zawartość skrobi i witaminy C w ziemniakach, zawartość magnezu i witamin w owocach i warzywach.
Magnez jest bardzo ważnym pierwiastkiem dla zdrowia człowieka. Wpływa na prawidłową pracę serca, obniżenie ilości cholesterolu, funkcjonowanie układu odpornościowego, podnosi poziom odporności na czynniki stresowe. Najlepszą formą dostarczania do organizmu magnezu jest spożywanie produktów roślinnych i zwierzęcych bogatych w magnez.
Zapotrzebowanie pokarmowe roślin na magnez wynosi:
- zboża – 5-7 kg MgO/t,
- kukurydza – 9 kg MgO/t,
- rośliny strączkowe – 5-9 kg MgO/t,
- łąki i pastwiska – 3 kg MgO /t.
Magnez można dostarczyć roślinom w różny sposób, jednak najlepszą i najtańszą metodą jest dostarczenie magnezu razem z wapnowaniem. Zabieg należy wykonać wapnem węglanowo-magnezowym, najczęściej w postaci sypkiej, którą można zakupić w kopalniach wapienia. Na rynku obecny jest także szeroki asortyment granulowanych nawozów wapniowo-magnezowych. Za ich pomocą również możemy wykonać zabieg wapnowania i nawożenia magnezem, jednak będzie to znacznie bardziej kosztowne.
Krzysztof Domagała
