Chociaż rolnicy uporczywie z nim walczą, restauratorzy, kosmetolodzy, branża medyczna oraz floryści go cenią. Kwitnienie rozpoczął mak polny. Gdzie można go spotkać i jaką rolę odgrywa w ekosystemie?
Mak polny w naszym klimacie kwitnie w okresie od maja do sierpnia. Jest rośliną jednoroczną. Spotkać go można na stanowiskach wilgotnych– zwłaszcza na glebach gliniastych i madach rzecznych oraz glebach bogatych w wapń. Występuje na miedzach, rumowiskach, łąkach oraz przydrożach. Na polach uprawnych jest chwastem – spotkać go można w rejonach upraw zbóż jarych i ozimych, roślin okopowych oraz rzepaku. Jest rośliną trującą.
Chociaż rolnicy uporczywie z nim walczą, to restauratorzy, kosmetolodzy, branża medyczna oraz floryści cenią uwielbiają go i doceniają. Choć w Polsce mak polny rośnie dziko, jako chwast zbóż, to jednak bywał celowo uprawiany na przestrzeni wieków. Jego mocny, czerwony kolor czynił go ważną rośliną barwierską i kosmetyczną. Od tysiącleci do dziś barwi się nim leki, wina, płyny do higieny intymnej na czas menstruacji, robi szminki, czerwone farby i atramenty.
Mak nie wytwarza nektaru, ale produkuje więcej od pozostałych chwastów polnych pyłku. Mak polny zalecany jest do mieszanek na pastwiska dla dzikich zapylaczy, zwłaszcza trzmieli i samotnych pszczół. Jako gatunek pyłkodajny mak polny nie przyciąga motyli, a pszczołom miodnym i trzmielom dostarcza jedynie pokarmu białkowego.
Najobficiej pyli i karmi najwięcej owadów rano, po otwarciu kwiatów.
W ogrodnictwie otrzymano wiele odmian ozdobnych na rabaty albo kwiat cięty, nierzadko o płatkach postrzępionych, śnieżnobiałych lub różowych. W latach 90. XX wieku we Włoszech wyhodowano niemal czarną odmianę Evelina.
