RYM SIĘ NIESIE PO POLU PO LESIE. „Gdzie ta moja baba?” [POSŁUCHAJ]

Ryszard Biskup przygląda się twórczości ludowej. Stara się odkryć co też muza podpowiada ludowym twórcom. Dzisiaj pod lupą redaktora „RYM SIĘ NIESIE PO POLU PO LESIE. „Gdzie ta moja baba?” [POSŁUCHAJ].

Z goła prawdą jest jak z racją – każdy posiada swoją. I każdy tam dobrze swoje wie. Nawet najprostszy problem i niespodziewany kłopot znajduje zawsze salomonowe rozwiązanie, słuszne, ale tylko w tym jednym, jedynym przypadku. Dylematy trafiają się każdemu człowiekowi na to, by je rozwiązywał. W zgodzie z własnym pomysłem, z własnym sumieniem. Iż, że na swoją korzyść mówić nie potrzeba, bo to jest oczywiste i jednoznaczne. Z każdego kłopotu można – a gdzie ta zaraz można – należy! – wyjść na swoje, na prostą drogę. Zamiast rozpaczać, biadolić, łykać gorzkie łzy, trzeba brać życie i problem za łeb i po swojemu rozwiązywać. Dla własnych korzyści, ma się rozumieć, i tak jak się należy. Nie oglądać się na innych, tylko pomyśleć o sobie, o swoim, dla siebie. Sąsiedzka pomoc, wsparcie jest dobre – powiem więcej – konieczne, ale tylko wtedy, gdy wszystko układa się zgodnie z naszym, osobistym dyktatem i pod naszą komendą. W innym przypadku o kooperacji nie ma mowy. Co moje to do mnie należy, obcy niech się już tam lepiej trzyma z dala. Bo nigdy nic dobrego z takiej współpracy nie wyniknie, żaden cel nie zostanie tak jak należy osiągnięty. Mówiąc wprost i bez ogródek – pomoc to jest dobra, ale przy żniwach i w przypadku nieszczęścia, ale na co dzień to już niekoniecznie. Bo jak się taki pomagier zakrzątnie, swoje trzy grosze wciśnie nie tam gdzie trzeba, to z tego tylko robi się zamieszanie i większy niż można sobie wyobrazić kłopot. Życie na co dzień nie raz i nie twa potwierdza taką akurat a nie inną regułę. Daleko szukać nie potrzeba, wystarczy się uważnie wokół siebie rozejrzeć.