W poniedziałek, 15 maja, obchodzimy Święto Niezapominajki. To dzień przypominania o ochronie środowiska i zachowaniu różnorodności biologicznej oraz promocji walorów polskiej przyrody.
Święto zachęca nas do pamiętania o naszym otoczeniu oraz zachowaniu od zapomnienia ważnych chwil w życiu, osób, miejsc i sytuacji.
Niezapominajka to roślina nazywana też żabim oczkiem, niezabudką. Można ją spotkać niemal na całym świecie – oprócz Antarktydy. W naszym kraju najbardziej rozpowszechnionym, dzikim rodzajem jest niezapominajka polna, natomiast nasze donice czy ogrody zdobią niezapominajki leśne.
Gdzie rośnie niezapominajka?
W lasach liściastych, na brzegach zbiorników wodnych, a nawet w wysokich górach. Niezapominajki, niezależnie, czy uprawiane w donicy czy w gruncie, powinny być wysiane w okresie maj-lipiec. Niezapominajki w skrzynkach lub donicach mogą być sadzone w uniwersalnej ziemi. Po wzejściu pierwszych kiełków w pojemnikach można śmiało przesadzić je do ogrodu lub powstrzymać się z tym aż do kolejnej wiosny.
Te rośliny nie mają wygórowanych wymagań. Zaakceptują podłoże uniwersalne, lekko kwaśne lub zasadowe podłoże bogate w próchnicę, o średniej przepuszczalności – niezbyt żyzne.
Niezapominajkom nie przeszkadza podmokły teren. Najlepsze stanowisko dla niezapominajek to półcieniste lub słoneczne miejsce. Zbyt duże zacienienie będzie źle wpływać na rozwój tych niewielkich, delikatnych kwiatków.
Niezapominajka w doniczce wymaga regularnego podlewania. Nawet 2-3 razy w tygodniu.
Niezapominajka kwitnie od maja do września. Przez cały ten czas możemy podziwiać delikatne, pastelowe, ale głownie niebieskie kwiatuszki w górach, lasach, ogrodach, a nawet na własnym parapecie.
Niezapominajki doceniane są w ziołolecznictwie – świetnie działają na kaszel, zapalenie oskrzeli. Używać ich można również w przypadku kłopotów ze snem. Stosować je należy w formie naparu lub aromatycznej kąpieli.
