Na styku zimy i wiosny w przyrodzie pojawia się uzupełniająca pora roku, nazywana przedwiośniem. Jej początek przypada na okres lutego i marca. Rośnie temperatura powietrza i przyroda zaczyna budzić się z zimowego snu. W czasie spacerów warto poszukać zwiastunów wiosny.
Temperatura powietrza przekracza coraz częściej 5 °C, rozmarza gleba. Woda z roztopów spływa do cieków i zbiorników wodnych, co czasami powoduje wylewy i wiosenne powodzie. W okresie przedwiośnia wschodzą pierwsze rośliny zielne, a w drzewach zaczynają płynąć soki.
Początek przedwiośnia wyznacza się na podstawie zakwitania leszczyny i podbiału. W tym samym okresie kwitną: olsza czarna, śnieżyczka przebiśnieg, szafran, zawilec gajowy, przylaszczka pospolita, wawrzynek wilczełyko i knieć błotna. Pojawiają się też pierwsze pąki modrzewia.
Okres ten charakteryzuje się sporymi różnicami temperatur między dniem i nocą. Noce są zazwyczaj zimne, nawet z przymrozkami, a w dzień, kiedy słońce świeci coraz wyżej temperatura zazwyczaj osiąga około 5 °C z tendencją wzrostową. Na polach i w przydrożnych rowach tworzą się w tym czasie niewielkie rozlewiska.
Najbardziej charakterystycznym zwiastunem przedwiośnia w świecie roślin są kwitnące śnieżyczki. Pojawiają się przebijając pokrywę śnieżną.
W świecie zwierząt aktywność rozpoczynają owady: mrówki, biedronki, kowale bezskrzydłe czy motyle np. cytrynek. Wokół zbiorników wodnych obserwować można żaby trawne, szykujące się do rozrodu. Coraz częściej słychać śpiewy ptaków. Przylatują pierwsze skowronki, zięby, szpaki, pliszki, kopciuszki. Najbardziej kojarzącymi się z nadchodzącą wiosną ptakami są żurawie i bociany, które w marcu wracają ze swoich zimowych wędrówek.