Miód, wg dyrektywy Unii Europejskiej 2001/110/WE, jest naturalną słodką substancją wytworzoną przez pszczoły (Apis mellifera) z nektaru roślin lub wydzielin owadów wysysających soki z żywych części roślin, które pszczoły zbierają, przerabiają ze specyficznymi substancjami własnymi, składają, odwadniają, gromadzą i pozostawiają do dojrzewania w plastrach. Produkt ten może być płynny lub skrystalizowany.
Popularnie o miodzie mówimy, że zawiera dużo cukrów prostych czyli glukozy i fruktozy. Dzięki temu nasz organizm szybko go wchłania. Dlatego miód jest znakomitym pokarmem dla sportowców i wspaniałą odżywką dla osób osłabionych. Przy osłabieniu mięśnia sercowego zaleca się codzienne spożywanie miodu. Miód ze względu na walory energetyczne powinien być spożywany przez osoby mające wyczerpującą pracę zawodową (zarówno pod względem fizycznym, jak i psychicznym).
Miód płynny nazywamy patoką, a skrystalizowany do postaci zestalonej – krupcem. Miód powinien skrystalizować. Okres krystalizacji zależy od rodzaju miodu. Najdłużej w stanie patoki może pozostawać miód akacjowy i spadziowy (nawet do 12 miesięcy). W domu miód skrystalizowany można doprowadzić do stanu patoki, trzymając słoik z krupcem w wodzie o temperaturze do 40 stopni C. Dekrystalizacja w wyższej temperaturze obniża wartość odżywczą i biotyczną miodu. Z tego też powodu herbatę, kawę, przegotowaną wodę czy mleko trzeba lekko ostudzić przed dodaniem miodu, inaczej niszczymy jego cenne właściwości.
Miody wyprodukowane przez pszczoły z nektaru zebranego z kwiatów nazywamy nektarowymi, a te ze spadzi, wytwarzanej przez mszyce i czerwce, spadziowymi. Jeśli w okresie zbierania nektaru pszczoły przynoszą do ula także spadź pszczelarz uzyska ze swoich uli miody mieszane: nektarowo-spadziowe lub spadziowo-nektarowe. Miód zrobiony przez pszczoły z nektaru jednej rośliny nazywamy miodem odmianowym. Jeśli zaś powstał z nektaru wielu roślin kwitnących w tym samym okresie nazywany jest wielokwiatowym. Miód jest skarbnicą enzymów, witamin, mikroelementów, kwasów organicznych i węglowodanów pomocnych w leczeniu chorób.
W Polsce apiterapia na rynku leczenia alternatywnego ma długie tradycje. Wywodzi się ze Średniowiecza, gdyż do XIII wieku nie znano w Europie cukru, a zatem potrawy i napoje słodzono właśnie miodem.
Produkty pszczele to nie tylko miód, to również pyłek kwiatowy, pierzga, mleczko pszczele, propolis czy wosk pszczeli.
Najważniejszą cechą, jaką można przypisać zastosowaniu produktów pszczelich, jest doskonała przyswajalność ich przez organizm, a także działanie wzmacniające, regenerujące i bakteriobójcze.
Jak obchodzić się z miodem, żeby nie tracił swych właściwości?
Miód należy przechowywać w szczelnie zamkniętym naczyniu, aby nie chłonął wilgoci oraz obcych zapachów. Duża ilość światła wpływa niekorzystnie na jego jakość, dlatego najlepiej przechowywać go w zaciemnionym miejscu, w dolnych szafkach kuchennych. Wiele osób postrzega krystalizację (gęstnienie) miodu jako wadę. Tymczasem jest to naturalna cecha miodów dojrzałych wysokiej jakości. Korzystne i lecznicze dla zdrowia jest wypijanie rano na czczo pół szklanki letniej wody z jedną łyżką miodu. Wskazane jest dodanie jednej łyżeczki pyłku kwiatowego.
Jaki miód wybrać?
Często konsumenci zastanawiają się jaki wybrać miód. Podpowiadamy, że najlepiej z okolic swojego miejsca zamieszkania. Związane jest to z przyzwyczajeniem organizmu do pyłków roślin występujących w regionie, które występować będą również w miodzie pochodzącym z pobliskiej pasieki. Jeżeli konsument nie jest smakoszem miodów odmianowych, to należy rekomendować miód wielokwiatowy, który powstał z nektaru wielu gatunków roślin i zawiera szerokie spektrum substancji biologicznie aktywnych, smakowych i zapachowych.
Zachęcamy do stosowania miodów i innych produktów pszczelich w codziennej profilaktyce.
