Szczodraki wpisane zostały na Listę Produktów Tradycyjnych województwa świętokrzyskiego w 2011 roku. Nazwa rogalików pochodzi od „szczodrego wieczoru”, którym w średniowieczu nazywano Wigilię Bożego Narodzenia, podczas której składano sobie życzenia i obdarowywano się podarunkami.
Na początku XX wieku „szczodrym wieczorem” został nazwany dzień 6 stycznia, czyli Święto Trzech Króli. Niektórzy nazwę szczodraków wiążą z dobrymi i szczodrymi gospodyniami.
W dawnej Polsce z 6 stycznia jest związany obrzęd „chodzenia po szczodrokach”. Każda z gospodyń częstowała przybywających pod dom kolędników słodkimi rogalikami. Miało to zapewnić szczęście, urodzaj na polach oraz dostatek w nadchodzącym Nowym Roku. Biedne gospodarstwa nie wypiekały rogalików, w zamian za to dzieci częstowane były orzechami laskowymi bądź jabłkami. Skąpe i leniwe gospodynie, które nie przygotowały rogalików i nie poczęstowały kolędników czekała zła wróżba na kolejny rok.
Tradycja wypiekania rogalików przekazywana była z pokolenia na pokolenie. Podczas pieczenia rogalików w kuchni i przy piecach zbierały się wszystkie kobiety mieszkające w danym gospodarstwie. Towarzyszyła temu miła atmosfera, a zapach drożdżowego ciasta unosił się po całym domu.
W ostatnich latach przepis na szczodraki uległ metamorfozie. Coraz częściej rogaliki wypiekane są z różnymi nadzieniami, np. z marmoladą, dżemem bądź z kapustą.
